Dat het genre bluegrass in Nederland maar door een kleine groep zeer gepassioneerde muzikanten in leven wordt gehouden, betekent daardoor niet automatisch dat het niveau van deze traditionele muziekstijl onbeduidend genoemd kan worden. Het levende bewijs hiervan wordt gevormd door de familie Brock. Vader Herman nam zijn zoon Herman Jr. al op vroege leeftijd mee op sleeptouw, om samen met hem zijn geliefde muziek voor het publiek te spelen.

Inmiddels is de naam Herman Brock Jr. een begrip in deze branche al heeft het even geduurd voordat de officiële presentatie van zijn nieuwe album The Old World plaats kon vinden. Het idee voor deze muzikale trip kreeg Brock namelijk al jaren geleden. Het was Steve Earle’s The Mountain, een door Earle en The Del McCoury Band opgenomen eerbetoon aan de overleden bluegrass-grootheid Bill Monroe, dat hem inspireerde. De fascinatie voor de mooie verhalen en legendes uit de streek waar hij opgroeide, vormen de basis van de teksten op The Old World. Zo verhaalt hij in de titeltrack over de vele mensen uit diezelfde regio, Zeeland en Zeeuws-Vlaanderen, die indertijd de grote overstap naar The New World waagden en vervolgens heel even terugkeerden met een grote hoeveelheid geld op zak.

Uiteraard speelt ook de liefde een rol, en dan vooral de negatieve kant ervan, zoals in het hartverscheurende ‘Love Me Still’ of het tragische ‘The Ladder’. De dobro’s, banjo’s, violen, gitaren en mandolines lijken overal vandaan te komen en dreigen in het instrumentale ‘Harvest Time’ bijna door de snelheidsbarrière te vliegen. De werkdruk van de boeren in de oogsttijd wordt haast iets tastbaars. Mooi zijn ook de bijdragen van vader Brock in ‘Cold Wind Risin’ en zijn wijze les in ‘Never Let The Money Drag You Down’.

Onbetwist hoogtepunt is ‘Flyin’ Dutchman’s Curse’, het verhaal van Willem van der Decken, een locale grootheid uit de zeventiende eeuw en beter bekend als de Vliegende Hollander die vervloekt zou zijn door de Duivel en nog steeds de zeven zeeën onveilig schijnt te maken.

“11 februari 2015, 2:00 Robert van Gijssel

In Amerika staat de verzamelnaam ‘de oude wereld’ voor de landen van herkomst van generaties al dan niet vrijwillige immigranten uit Europa, Afrika en Azië. The Old World van de Nederlandse bluegrassplaat van Herman Brock Jr. verwijst naar Zeeland, van waaruit in de jaren twintig gelukszoekers naar de Verenigde Staten vertrokken. Brock bracht verhalen van Zeeuwse migranten samen in een uit crowdfunding gefinancierd, uitbundig vormgegeven folkproject.

Met zijn band The Brockettes en een berg gastmuzikanten vertolkt Brock oerdegelijke country- en bluegrassliedjes, zoals het enerverende en meezingbare My Old Hometown, dat wordt opgepookt door een razende banjo en een amechtig krassende viool, of de regelrechte tearjerker The Ladder.

“Bluegrass. Kletterende banjo’s, snikkende stemmen. Muzikanten die met te kleine gitaren huppelen rond één microfoon en in versleten tuinbroeken. Een recept als dat van grootmoeders appeltaart. Bovenal geweldige muziek, want het is puur en authentiek. Nu geldt dat laatste net zo goed het Nederlandse lied. Dat we ons toch net iets meer aangetrokken voelen tot het verre Amerika van weleer, die oude en onbereikbare wereld, moge duidelijk zijn.

Ook in deze moderne tijd, beste nostalgievrienden, blijft het duistere en mystieke een bepaalde aantrekkingskracht uitoefenen op de muziekminnende mens. Hoe dieper je het ravijn in tuurt, hoe meer de donkere romantiek grip op je krijgt, zo lijkt het wel. Tegelijkertijd heeft bluegrass iets ontzettend fris, alsof het je ziel reinigt. Het speelplezier spat er niet zelden van af. De primitieve klanken hebben het ritme van een goed geoliede stoomlocomotief, denderend door het berglandschap van West Virginia.

Country uit Zeeuws-Vlaamse Terneuzen. Het is misschien een beetje onwennig in den beginne, maar als je niet beter weet, zou je denken dat de wieg van Herman Brock Jr. aan de andere kant van de Atlantische oceaan stond. Als je de naam maar luid genoeg zegt, klinkt het Texaans genoeg. Eerder speelde hij al met grote jongens als Jesse Dayton, dus dat zit allemaal wel goed.

Herman Brock Jr. is de zoon van een vader die in de Nederlandse rootsscene een stevige reputatie opbouwde. Voor ‘The Old World’ ging Jr. het bluegrasspad op. Inhoudelijk haalde hij de inspiratie uit familie-, reis-, en liefdeservaringen. Aangeviuld met verhalen over Nederlandse emigratie naar de nieuwe wereld en een eigen kijk op het verhaal van De Vliegende Hollander. Voor de opnames kon hij niet alleen rekenen op zijn eigen posse, The Brockettes en The Bluegrass Bunch maar ook op de fine fleur van de Nederlandse bluegrassscene. interessant voor wie kennis wil maken met de bluegrassroots van de rock-‘n-roll, gebracht door iemand die duidelijk het oevre van Bill Monroe, The Carter Family en Jimmy Martin tot in de details bestudeerd heeft. Sowieso ook voor de fans van The Golden Glows, ‘The Broken Circle Breakdown’ en het pionierswerk van Alan Lomax. Uitgegeven in uiterst verzorgde digipack met bijgevoegd een achtentwintig pagina’s tellend boekwerkje boordevol teksten, foto’s en tekeningen.(gbt)

Local hero Herman Brock Jr. steelt de show in Porgy en Bess
CD/LP presentatie van zijn nieuwe bluegrass album ‘The Old World’

Jamie Scherbeijn , 3 februari 2015

Herman Brock Jr. presenteerde afgelopen zaterdag in Porgy en Bess zijn nieuwe bluegrass/americana album ‘The Old World’. Het album is verkrijgbaar op zowel cd als vinyl en voorzien van klassieke illustraties in een smaakvol ontwerp van de hand van Herman Brock Jr. ‘The Old World’ is tot stand gekomen met behulp van crowdfunding via Voordekunst en is opgenomen met medewerking van The Brockettes, The Blue Grass Bunch, Herman Brock Sr., The Blue Grass Boogiemen, Joost van Es, Janos Koolen, Jeroen Schmohl, Laurens Joensen. Kortom, de top van de Nederlandse bluegrass scene. Niet meer dan logisch dat ze er vanavond allemaal bij zijn.
Eerst wordt het voorprogramma verzorgd door de Amerikaan Grant Maloy Smith. Hij brengt rustige country folkachtige muziek ten gehore met zijn ‘one man’ show. De ietwat eentonige zang maakt niet veel indruk op het publiek. De meesten staan nog bij de merchandise van Herman Brock Jr. te genieten van hun aankoop of ze zijn gezellig aan het kletsen aan de bar.

© Jamie Scherbeijn
Herman Brock Jr. begint het eerste nummer met alle artiesten op het podium, wat gelijk de toon zet voor de rest van deze muzikale avond. Het stroomt gelijk vol voor de bühne. Hierop volgt de eerste set van Brock & The Brockettes waarbij verschillende artiesten regelmatig bijvallen, zoals Henk van der Sypt op mandoline en Hans Wolters op banjo. We krijgen lekkere, opzwepende bluegrass nummers te horen van het nieuwe album zoals ‘My Old Hometown’, ‘Good Times’ en ‘Never Let The Money Drag You Down’. Dat er met gedreven passie gespeeld wordt, bewijst Brock Jr. door meermalen de snaren van zijn gitaar kapot te spelen. Wat een ‘brock’ energie! Maar ook het ontroerende liefdesliedje ‘Love Me Still’ maakt indruk met het gevoelige geluid van de bluesharp, bespeeld door Geertje van den Berg en op contrabas Lizz Sprangers. Beide dames zorgen tevens voor de mooie achtergrondzang. Er worden ook covers gespeeld: ‘Jealous Hearted Me’ van The Carter Family en ‘Lust for life’ van Iggy Pop wordt prachtig omgezet in een bluegrass variant.

© Jamie Scherbeijn
Na een korte pauze zingen Herman Brock Jr. en Sr. samen een aantal nummers voordat The Blue Grass Boogiemen aan hun set begint. Natuurlijk roepen zij Herman Brock Jr. voor een aantal nummers het podium op, het is tenslotte zijn feestje vanavond. Maar ook zonder Brock Jr. weten ze het publiek te beroeren met hun uptempo, energieke bluegrass geluid. Joost van Es staat ze bij met zijn prachtige vioolgeluid. Hij wordt niet voor niets beschouwd als één van de beste, zo niet dé beste bluegrass fiddler van Europa. Dat laat hij vanavond duidelijk zien.

Na The Blue Grass Boogiemen krijgen we nog The Blue Grass Bunch a.k.a. The Revenuers te horen. Het nummer ‘Diversity’ is een heerlijk, opzwepend nummer over de verschillende mensen op deze aarde en een klein protest tegen discriminatie en racisme. Herman Brock Jr. sluit zo met nog eens 14 nummers de avond af samen met een groep topmuzikanten. Conclusie: ‘The Old World’ van Herman Brock Jr. en consorten hoort thuis in de platenkast van één ieder die van bluegrass/americana muziek houdt.

De cd/lp presentatie vindt ook nog plaats in Antwerpen (1 februari in The Crossroads) en Utrecht (2 februari in de Parel van Zuilen). Zeker de moeite waard als je deze ‘thuiswedstrijd’ gemist hebt. Meer informatie vindt je op http://the-old-world.com/

Herman Brock Jr. is op zondag 8 februari te zien in het VPRO-programma Vrije Geluiden op Nederland 1.

“Veel gastmuzikanten op albumreleaseshows ‘The Old World’ van Herman Brock Jr.

‘Diversity’ eerste single van bluegrassplaat met eigen werk

Tijdens de drie albumreleaseshows naar aanleiding van het verschijnen van ‘The Old World’ van Herman Brock Jr., wordt de Terneuzenaar bijgestaan door een groot aantal aansprekende gastmuzikanten. Onder meer the Blue Grass Boogiemen en verschillende instrumentalisten met een achtergrond bij artiesten als Frédérique Spigt, Kaz Lux, Fay Lovsky en Douwe Bob’s Monroe zullen een of meer shows op het podium verschijnen. Herman Brock Sr., van wiens hand twee van de zestien nummers op het album zijn, is eveneens van de partij.

‘The Old World’ is het levenswerk van Herman Brock Jr. en zijn eerbetoon aan de groten uit de bluegrassgeschiedenis, zoals zijn vader het hem heeft bijgebracht. Naast de twee tracks van senior kent het album veertien nummers die door junior zijn geschreven, geheel in de geest van de pioniers. De eerste single van het album is ‘Diversity’, de bijbehorende videoclip is opgenomen in Terneuzen. De presentatieshows vinden plaats op 31 januari in Terneuzen (Porgy & Bess, aanvang 20.00 u, entree € 10,-), 1 februari in Antwerpen (Crossroads Café, aanvang 17.00 u, entree nog te bepalen) en 2 februari in Utrecht (de Parel van Zuilen, aanvang 20.00 u, entree € 10,-).

‘Diversity’

“There’s people black and white and red and yellow, some left, some right, some high or low you’ll see. We all should get along, even if we don’t agree. I like diversity.” Een frase uit de tekst van de single ‘Diversity’. Een persoonlijke overtuiging van Herman Brock Jr., maar in het licht van de recente maatschappelijke ontwikkelingen ook als een meer universele boodschap te interpreteren. De bijbehorende videoclip is opgenomen met medewerking van vrienden en bekenden, waaronder collega-muzikant en songschrijver Broeder Dieleman, maar ook willekeurige inwoners van Terneuzen leverden een bijdrage door in de clip te verschijnen. Bekijk de clip hier.

‘The Old World’
‘The Old World’ is een meerjarenproject geworden en voordat Brock eraan begon speelden schetsen van het plan al geruime tijd door zijn hoofd. “Ik had het idee om iets te doen met verhalen van vroeger uit de streek van waar ik ben opgegroeid. De titel ‘The Old World’ gaat over iemand die zijn heil gaat zoeken in Amerika. Mijn opa en mijn vader vertelden vroeger dat in de jaren ’20 veel mensen uit Zeeland met de boot naar Amerika gingen om een beter leven te vinden. En dan vertelde mijn opa dat er mensen terug kwamen met pakken geld. Ze hadden keihard moeten werken, maar ze hadden wel een beter leven dan ze hier hadden achtergelaten. Dat intrigeerde mij als klein mannetje al.” Verschillende nummers op het album zijn tekstueel op dit thema gebaseerd, Weer andere teksten zijn meer persoonlijk of gaan over Zeeuwse legendes, zoals het nummer ‘Flyin’ Dutchman’s Curse’, dat verhaalt over Willem van der Decken alias de Vliegende Hollander, die volgens de overleveringen in Terneuzen zou hebben gewoond.

“The Old World (eigen beheer) van Herman Brock Jr is een sensationeel goed album geworden. Ik herhaal, een sensationeel goed album! Van Herman Brock Jr, ja. Brock Jr werd geboren in Winterswijk maar verhuisde al op jonge leeftijd naar het Zeeuwsvlaamse Terneuzen. Speelde vervolgens al als tiener gitaar in de band van zijn vader, Herman Brock Sr. Later richtte hij met bassiste Lizz Sprangers de Eurocasters op. Met die countrygroep toerde hij door Texas en daar nam hij ook twee albums op, o.a. met Redd Volkaert en Jesse Dayton. Met The Old World keert hij echter terug naar daar waar het allemaal begon: Nederland en bluegrass. De zestien nummers zijn losjes gebaseerd op oude verhalen uit het Zeeuwsvlaamse land. Allen zijn top of the bill, zowel qua compositie als qua muzikale invulling, waarvoor Brock Jr. hulp kreeg van onder meer The Blue Grass Boogiemen, Janos Koolen (mandoline) en Jos van Es (fiddle). Veertien nummers zijn van eigen hand en twee werden er geschreven door pa Brock, die op Cold Wind Rising bovendien de vocale hoofdrol deelt met zijn zoon die overigens zelf een heerlijke, licht knauwende stem heeft die goed bij het genre past. Zoals een goed bluegrassalbum betaamt staan er ook een paar instrumentale nummers op; het steeds versnellende Harvest Time (de oogst moet binnen voordat het weer omslaat!) en het ook heerlijke Brock’s Breakdown. Voeg daaraan toe dat ook de vormgeving van dit album ronduit prachtig is: een hardcover boekje met alle teksten en vrij uitvoerige liner notes. Als u dit jaar maar één bluegrassalbum zou willen kopen, zoek dan niet verder.

Herman’s nieuwste album ‘The Old World’ is super-de-luxe uitgevoerd: de disc zit achterin een écht boek, met kartonnen kaft en talloze illustraties! De droom begon al een aantal jaren geleden: geïnspireerd door de talloze streekverhalen en zeemanslegendes die rondgaan in het Middeleeuwse havenstadje Terneuzen, wilde Herman een album maken in de sfeer van ‘The Mountain’, het project van Steve Earle met The Del McCoury Band. Toen de veertien liedjes geschreven waren (twee zijn van Herman Sr.’s hand), werden de gastmuzikanten uitgenodigd: The Blue Grass Boogiemen, Joost van Es (fiddle), Janos Koolen (mandoline), Jeroen Schmohl (dobro), om enkele van de bekende namen uit de Nederlandse bluegrasswereld te noemen. Nadat het geld voor de opnames al door Herman en zijn groepsleden bij elkaar geschraapt en geleend was, werd voor de rest van de productie een beroep gedaan op ‘crowdfunding’, waarbij “Diddley Bow”, een zelfgebouwde slidegitaar, verloot is.

Het resultaat blijkt een bijzonder boeiende reis door de tijd, omlijst door uitstekend gezongen en gespeelde, zowel traditionele als moderne bluegrassmuziek. De titeltrack gaat over de vele Zeeuwen, die naar Amerika trokken en jaren later met een dikke buidel geld nogeens op bezoek kwamen. Herman vertelt ook over zijn eigen reizen en geeft goede raad… Er zitten instrumentals en liefdesliedjes tussen; fraaie ballades als “Love Me Still” en “Stranger” laten ook wat folk- en bluesinvloeden horen. Uiteraard ontbreekt het onheilspellende verhaal van de “Flyin’ Dutchman’s Curse” niet, want volgens de overlevering woonde de kapitein in Terneuzen! (Independent)”

Presentatieshows vinden plaats op

31 januari in Terneuzen (Porgy & Bess)
1 februari in Antwerpen (Crossroads Café)
2 februari in Utrecht

Brock is a Dutchman and the album’s title comes from his interest in the sweeping new world emigration of his compatriot Netherlanders to the Americas in a bid to secure a better life in the early 1900s. Recalling both his father and grandfather’s tales of this mass movement of the time, many tracks echo his thoughts and curiosity for their welfare, hopes and dreams.

“Mijn platenboer zal het allicht niet echt graag horen, maar eigenlijk ben ik best wel een serieuze voorstander van het crowdfunding-principe. Zo menig een album ontstond reeds mede dankzij een bescheiden voorschotje van mijnentwege. Je moet het gewoon zo zien: je bestelt de nieuwe plaat van een artiest gewoon net wat vroeger dan normaal rechtstreeks bij deze laatste zelf. En betalen doe je er enkel voor, als je idool zijn vooropgestelde doel ook effectief bereikt en tot het maken van die plaat overgaat. Wat heb je er dus aan te verliezen? Niets toch? Je gunt artiesten op deze manier gewoon wat meer financiële ademruimte en zorgt ervoor, dat ze zich in alle rust kunnen concentreren op datgene waar ze zo goed in zijn. En dat leidt dan vaak tot werkelijk verbluffende resultaten.

Neem nu “The Old World”, het nieuwe album van de Nederlander Herman Brock Jr. Ik vraag me af, of hij die nieuwe schijf even oogverblindend had kunnen presenteren als nu, mochten hem via crowdfunding langs Voordekunst niet de nodige fondsen in de schoot zijn gevallen. Een buitengewoon fraai ogend hardcover-boekwerkje vormt als het ware de kers op een sowieso al niet te versmaden muzikale taart. Daarin vind je naast tekst en uitleg bij het project en elk van de liedjes uiteraard ook alle songteksten terug. En informatie over alle bij “The Old World” betrokkenen. En dat zijn er nogal wat. Maar daarover hier wat verderop meer.

“The Old World” blijkt een over meerdere jaren heen ontstaan bluegrassgeheel, geïnspireerd door tal van grootmeesters van het genre, maar vooral toch door “The Mountain”, het lichtjes fantastische album dat Steve Earle in 1999 met de Del McCoury Band inblikte. Het zette Herman Brock Jr. ertoe aan om ook zelf te gaan dromen van een bluegrassplaat. Eentje vervaardigd in “The Old World” met muzikanten van daar. In de eerste plaats met de beste bluegrassband van Nederland, The Blue Grass Boogiemen. Maar uiteraard ook met z’n eigen bands The Brockettes en The Bluegrass Bunch en met andere gasten als Joost van Es (fiddle), Janos Koolen (mandoline), Jeroen Schmohl (dobro), Laurens Joensen (mandoline), David Buyle (fiddle), Peter de Smet (dobro) en z’n vader, Herman Brock Sr.

“Ik had het idee om iets te doen met verhalen van vroeger uit de streek van waar ik ben opgegroeid,” aldus Brock zelf over z’n nieuwe worp. “De titel ‘The Old World’ gaat over iemand die zijn heil gaat zoeken in Amerika. Mijn opa en mijn vader vertelden vroeger dat in de jaren ’20 veel mensen uit Zeeland met de boot naar Amerika gingen om een beter leven te vinden. En dan vertelde mijn opa dat er mensen terug kwamen met pakken geld. Ze hadden keihard moeten werken, maar ze hadden wel een beter leven dan ze hier hadden achtergelaten. Dat intrigeerde mij als klein mannetje al. Verschillende nummers op het album zijn tekstueel op dit thema gebaseerd, weer andere teksten zijn meer persoonlijk of gaan over Zeeuwse legendes, zoals het nummer ‘Flyin’ Dutchman’s Curse’, dat verhaalt over Willem van der Decken alias de Vliegende Hollander, die volgens de overleveringen in mijn thuishaven Terneuzen zou hebben gewoond.”

Openingsnummer “Gather Around The Mike” zou je daarbij kunnen zien als een soort van beginselverklaring. Met z’n allen rond één enkele microfoon vliegt men er op werkelijk wervelende wijze in. Vervolgens is er het een pak bedaarder aandoende titelnummer. Minstens evenveel Americana als bluegrass, dat liedje, dat zich focust op een verhaal uit “the old days”. Met het alweer van de “joie de vivre” barstende “My Old Hometown” gunt Brock ons vervolgens een blik op zijn houding met betrekking tot altijd maar weer reizen en daarna weer naar huis terug mogen keren en “Love Me Still” is een veritabel pareltje van een “love gone wrong song”. Veel tastbaarder kan je verdriet ons inziens amper weergeven.

En geen bluegrassplaat zonder een instrumental natuurlijk! In dit geval het ook al ronduit geweldige “Harvest Time”, dat er met z’n inventieve tempoveranderingen daadwerkelijk in slaagt om het tegen oogsttijd bij momenten best wel jachtige boerenbestaan perfect te vatten. Je moet het maar doen!

“Cold Wind Risin’” is vervolgens een echt wel heerlijk authentiek aandoende bijdrage van Herman Brock Sr., “Good Times” verklankt op gepaste wijze de hyperpositieve boodschap erin en “The Ladder” blijkt een mooi staaltje van storytelling op z’n Guy Clarks of Tom T. Halls. En dan hadden we het nog niet over het sprankelende, “en passant” behoorlijk nadrukkelijk naar Jimmie Rodgers verwijzende jodelbluesje “Old World Boy”, de speed-ode aan het onderwerp uit haar titel “Diversity”, de door het leven zelve geïnspireerde “toe-tapper” “Other Side Of The Creek” en de ongemeen sfeervolle ballade “Stranger”. Of over “Never Let The Money Drag You Down”, nog een Herman Brock Sr.-song, het omineuze, aan de legende van z’n streekgenoot Willem van der Decken opgehangen “Flying Dutchman’s Curve”, “Brock’s Breakdown”, een verdere instrumentale, en “Live Your Life (To The Limit)”, de Brocks levensmotto in een catchy riedel vangende afsluiter van het geheel.

“Bluegrass van eigen bodem – Herman Brock Jr raakte geïnspireerd toen hij Steve Earle samen met Del McCoury en zijn band zag, en daar kan ik me alles bij voorstellen, want die gasten wisten de bluegrass van een rock ‘n’ roll-energie te voorzien die voorheen nog nooit vertoond was. Maar Herman Brock komt uit Zeeuws Vlaanderen, dat is niet bepaald bluegrassland. Bluegrass from the old country, dacht Herman, waarom niet.

En dat is wat je hier hoort. Pure, onversneden bluegrass met een rock ‘n’ rollhouding gespeeld, waarbij Herman Brock Jr een prettig ongepolijste stem blijkt te hebben, waardoor de muziek steeds een licht rauw randje houdt. De inspiratiebronnen zijn duidelijk – dat zijn naast Earle en McCoury ook de oudere bluegrassmeesters, maar Brock schrijft zelf meer dan uitstekend materiaal, en hij heeft een fantastische, geïnspireerde band om zich heen staan, waarin ook pa Herman Brock Sr een rol speelt. Er wordt heerlijk gedreven gespeeld, en dit album kan wat mij betreft zo in Amerika worden uitgebracht – bluegrass from the old world – alive and very, very kicking!

Tekst: Gerrit Schinkel

“Herman Brock jr. is een Nederlandse bluegrass-, americana- en bluesmuzikant, multi-instrumentalist (gitaar, banjo, mandoline, contrabas en dulcimer) en singer songwriter. Hij werd geboren op 18 september 1970 in Winterswijk en groeide op in Terneuzen. Als tiener speelde hij al gitaar in de band van zijn vader. In 1999 richtte hij met bassiste Lizz Sprangers de band Eurocasters op en toerde hiermee meerdere keren door Texas. In 2006 richtte hij samen met Lizz Sprangers (bas, rubboard, vocals) en Geertje van den Berg (mandoline, autoharp, vocals) de bluegrass- en old timeband Brock & the Brockettes op. Sinds 2009 speelt Brock (gitaar, vocals) ook met zijn bluegrassband Brock’s Blue Grass Bunch, die verder bestaat uit Lizz Sprangers (bas), Henk van der Sypt (mandoline), Hans Wolters (banjo) en David Piedfort (dobro). Met deze band heeft Brock in Kentucky getoerd.

Wie bluegrass in Nederland zegt, zegt dus Herman Brock. Samen met de leden van The Brockettes, The Blue Grass Bunch en met andere groten uit de top van de Nederlandse bluegrass-scene heeft Herman Brock onlangs een nieuw album opgenomen dat binnenkort verschijnt. Het album is in eigen beheer gemaakt en de financiering is door crowdfunding gerealiseerd.

Het nieuwe album, The Old World, bevat 16 nummers, waarvan 14 composities van Herman Brock jr. Twee composities zijn van de hand van vader Herman Brock sr. Het album bevat een aantal opzwepende typische bluegrass nummers als Gather Around The Mike, My Old Hometown, Good Times en Never Let The Money Drag You Down. De twee instrumentale nummers, Harvest Time en Brock’s Breakdown, worden gedomineerd door mandoline, banjo en fiddle). Old World Boy is een jodel-blues in de traditie van Jimmie Rodgers. Love Me Still is een mooi liefdesliedje met een heerlijke bluesharp en mooie backvocals. The Ladder is ook een liefdesliedje dat helaas heel slecht afloopt. In Stranger is Henk van der Sypt op bluesharp goed op dreef. Het prijsnummer is The Flying Dutchman’s curse, een prachtige ballade over de legende van kapitein Willem van der Decken, alias De Vliegende Hollander. Het album wordt besloten met Live Your Life To The Limit, het levensmotto van Herman Brock jr.

Herman Brock jr. speelt op alle nummers gitaar en neemt de vocalen voor zijn rekening. Gastbijdragen zijn er van Joost van Es (fiddle), Bart van Strien (banjo, bluesharp), Arnold Lasseur, Janos Koolen en Laurens Joensen (mandoline), Jeroen Schmohl en Peter de Smet (dobro), Robert-Jan Kanis (gitaar), Aart Schroevers (bas) en David Buyle (fiddle). Vader Brock sr. is als vocalist op twee nummers te horen waaronder op het mooie countryachtige Cold Wind Rising.